| چگونه توانستم با استفاده از راهبردهای یاددهی- یادگیری موثر و تقویت مهارت های اجتماعی، عملکرد تحصیلی دانش آموز خود را بهبود ببخشم و روابط اجتماعی او را ارتقا دهم؟ |
| کد مقاله : 1126-3RDINT |
| نویسندگان |
|
زهرا تجلی *1، فریده نصیری2 1دانشجومعلم 2مدرس دانشگاه فرهنگیان |
| چکیده مقاله |
| اقدامپژوهی حاضر با هدف کاهش طردشدگی اجتماعی و بهبود وضعیت تحصیلی دانشآموز پایه چهارم ابتدایی دبستان ولایت سمنان انجام شد که با چالشهایی نظیر غیبت مکرر، ضعف تحصیلی، عدم تمرکز، و انزوای اجتماعی مواجه بود. این اقدامپژوهی با رویکرد کیفی و دادههای اولیه از طریق مشاهده مستقیم، پرسشنامه و مصاحبه با دانشآموز، معلم، مدیر و مشاور مدرسه گردآوری شد و وضعیت اولیه در پنج مؤلفه (تعامل اجتماعی: ۳۳. ۳٪، تمرکز: ۳۷. ۵٪، رعایت قوانین: ۲۵٪، انگیزه یادگیری: ۳۵٪، احساس طردشدگی: ۶۷. ۸٪) در پرسشنامه ثبت گردید. نتایج اولیه بهصورت کلی نشاندهنده انزوای اجتماعی شدید، تمرکز پایین در کلاس، عدم پایبندی به قوانین مدرسه، بیانگیزگی در یادگیری، و احساس بالای طردشدگی از سوی همکلاسیها بود. راهکارهای اجراشده شامل پخش انیمیشنهای آموزشی با موضوع همدلی و کارگروهی، بازیهای جمعی در زنگهای مختلف درسی و فعالیت نقاشی گروهی بود. دادههای ثانویه نشاندهنده بهبود تعامل اجتماعی (۶۶. ۶٪)، رعایت قوانین (۳۷. ۵٪)، انگیزه یادگیری (۴۵٪)، و کاهش احساس طردشدگی (۶۰. ۷٪) بود، اما تمرکز در کلاس (۳۷. ۵٪) بدون تغییر ماند. نتایج ثانویه حاکی از پیشرفت قابلتوجه در روابط اجتماعی دانشآموز، از جمله یافتن دوست صمیمی و افزایش مشارکت گروهی، بهبود نسبی در پایبندی به قوانین مدرسه و افزایش اندک انگیزه یادگیری بود. با این حال، تداوم بیتوجهی در کلاس و عدم تغییر در تمرکز نشاندهنده چالشهای پایدار در حوزه تحصیلی است. این پژوهش با وجود محدودیتهایی نظیر کمبود وقت و عدم دسترسی به خانواده، تأثیر مثبت مداخلات اجتماعی را تأیید کرد و بر ضرورت تداوم طراحی راهکارهای متمرکز بر بهبود طردشدگی تأکید دارد. |
| کلیدواژه ها |
| اقدام پژوهی، طردشدگی، ضعف تحصیلی، راهکارهای آموزشی، روابط اجتماعی. |
| وضعیت: پذیرفته شده |
