تجربه زیسته دانشجو‌معلمان پسر رشته آموزش ابتدایی در فرآیند کارورزی: مطالعه‌ای پدیدارشناختی
کد مقاله : 1125-3RDINT
نویسندگان
سید علی حسینی *1، فاطمه مقدس فر2
1گروه آموزش علوم تربیتی،دانشگاه فرهنگیان، صندوق پستی888-56441تهران،ایران
2دبیر علوم اجتماعی آموزش و پرورش بیرجند
چکیده مقاله
هدف این پژوهش، بررسی تجربه زیسته دانشجو‌معلمان پسر رشته آموزش ابتدایی در فرایند کارورزی با رویکرد پدیدارشناختی است. یافته‌ها نشان می‌دهد کارورزی نه تنها بستری برای کسب مهارت‌های فنی، بلکه محیطی مهم برای رشد هیجانی، اجتماعی و انسانی دانشجو‌معلمان است. تجربه مواجهه مستقیم با مسئولیت‌های حرفه‌ای، تعامل با همکاران و دانش‌آموزان و روبه‌رو شدن با چالش‌های عملی موجب تحول هیجانی و افزایش خودآگاهی، همدلی و مدیریت هیجانات منفی می‌شود. همچنین کارورزی زمینه‌ساز رشد حرفه‌ای و یادگیری تجربی است؛ دانشجو‌معلمان با حل مسئله در موقعیت‌های واقعی، تحلیل شرایط و کاربرد دانش نظری در عمل، مهارت‌های تصمیم‌گیری و خلاقیت آموزشی را توسعه می‌دهند. تعامل مداوم با دانش‌آموزان، همکاران و والدین موجب رشد مهارت‌های ارتباطی، همکاری و درک احساسات دیگران می‌شود. افزون بر این، تجربه مستقیم معلمی موجب درک معنا و رسالت انسانی حرفه و شکل‌گیری احساس تعلق و عشق به معلمی در دانشجو‌معلمان می‌گردد. بر اساس این یافته‌ها، بازطراحی برنامه‌های کارورزی با رویکرد تجربه‌محور، تأملی و حمایتگرانه و توجه به مهارت‌های هیجانی، اخلاقی و ارتباطی پیشنهاد می‌شود تا فرآیند شکل‌گیری هویت حرفه‌ای معلمی بهینه گرد
کلیدواژه ها
تجربه زیسته، کارورزی، دانشجو‌معلمان پسر، آموزش ابتدایی، رشد هیجانی
وضعیت: پذیرفته شده