مطالعه تطبیقی میان رویکردهای آموزشی جدید و روش‌های سنتی در مدارس کارورزی
کد مقاله : 1119-3RDINT
نویسندگان
زهرا خالق پور *1، سیده فاطمه بهشتی2، معصومه محمدآبادی3
1دانشجو دانشگاه فرهنگیان
2آموزش و پرورش
3دانشگاه فرهنگیان
چکیده مقاله
پژوهش حاضر با هدف مطالعه تطبیقی میان رویکردهای آموزشی جدید و روش‌های سنتی در مدارس کارورزی انجام شده است. این مطالعه از نوع تحلیل و تبیین و بر مبنای مرور نظام‌مند مقالات پژوهشی داخل کشور و خارج از کشور در بازه زمانی سال‌های 1398 تا 1404 انجام گرفته است. داده‌ها پس از غربالگری، تحلیل و تبیین محتوایی و مقایسه تطبیقی مورد بررسی قرار گرفته‌اند تا عوامل مؤثر بر شکاف میان نظریه و عمل آموزشی در محیط‌های کارورزی شناسایی شود. یافته‌ها نشان داد که تداوم استفاده از روش‌های سنتی تدریس در مدارس، ناآشنایی معلمان راهنما با شیوه‌های نوین ارزشیابی عملکردی و ضعف نگرش سازمانی نسبت به اهمیت کارورزی، از مهم‌ترین موانع تحقق اهداف تربیت حرفه‌ای معلمان آینده است. همچنین، نبود چارچوب ملی و مدون برای سامان‌دهی کارورزی موجب پراکندگی و فقدان انسجام در اجرای این برنامه‌ها شده است. بر اساس نتایج پژوهش، هماهنگی میان دانشگاه و مدرسه از طریق تدوین برنامه ملی کارورزی، توانمندسازی معلمان راهنما، و تقویت ارتباط دوسویه میان مدرسه و دانشگاه می‌تواند به کاهش فاصله میان نظریه و عمل کمک کند. در مجموع، یافته‌ها تأکید می‌کند که تدوین یک برنامه منظم و کامل ، پیش‌شرطی اساسی برای تحقق رویکردهای نوین آموزش و ارتقای کیفیت تربیت معلم در ایران است.
کلیدواژه ها
کارورزی، تربیت معلم، رویکردهای نوین آموزشی، شکاف نظریه و عمل.
وضعیت: پذیرفته شده برای ارسال فایل های ارائه پوستر