اثربخشی روش هدایتگری ساختاریافته توسط معلمان راهنما بر کاهش استرس تدریس دانشجومعلمان در دوره کارورزی
کد مقاله : 1096-3RDINT
نویسندگان
نگین عابدی *1، سیدمحمد سجادی2، مبین عابدی2
1آموزگار آموزش و پرورش ناحیه یک اراک
2آموزش و پرورش ناحیه یک اراک
چکیده مقاله
هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی روش هدایتگری ساختاریافته توسط معلمان راهنما بر کاهش استرس تدریس دانشجومعلمان در دوره کارورزی رشته آموزش زبان عربی پردیس آیت الله طالقانی قم بود. جامعه آماری شامل دانشجومعلمان رشته عربی پردیس آیت الله طالقانی قم در سال تحصیلی 1404-1403 بود. نمونه پژوهش شامل 30 نفر از دانشجویان رشته عربی بود که به روش هدفمند انتخاب و سپس به صورت تصادفی، در گروه گواه و آزمایش قرار گرفتند. این پژوهش به روش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل انجام شد. جهت اجرای پژوهش ابتدا، پرسشنامه سنجش استرس تدریس یزدان ستا و همکاران (1403) در دو گروه اجرا و سپس گروه آزمایش طی دو ترم تحصیلی دوره کارورزی 3 و 4 را تحت نظر معلمان راهنما به روش هدایتگری ساختاریافته گذراندند، و پس آزمون از دو گروه گرفته شد. تجزیه و تحلیل داده ها در بخش آمار توصیفی شامل میانگین و انحراف استاندارد و در بخش استنباطی شامل تحلیل کوواریانس چند متغیره بود؛ هم چنین تحلیل داده ها با نسخه 25 نرم افزار spss انجام شد. یافته ها نشان داد که بین دو گروه آزمایش و گواه، در همه مولفه های استرس تدریس، تفاوت معنادار وجود دارد(05/0>P) بنابراین می توان نتیجه گرفت که گذراندن واحد های کارورزی به روش هدایتگری ساختاریافته منجر به کاهش استرس تدریس دانشجومعلمان می‌شود.
کلیدواژه ها
واژگان کلیدی: کارورزی، استرس تدریس، دانشجو معلمان، آموزش زبان عربی.
وضعیت: پذیرفته شده برای ارائه شفاهی