| نقش کارورزی در تقویت مهارت‌های زبانی و ادبی دانشجو-معلمان زبان و ادبیات فارسی |
| کد مقاله : 1048-3RDINT (R1) |
| نویسندگان |
|
سیدمنصور امامی میبدی1، محمد ابراهیم فاضلی شورکی *2، امیر حسین کارگرشورکی2، ابوالفضل فلاحپوری2 1عضوهیئت علمی دانشگاه فرهنگیان 2دانشجوی دانشگاه فرهنگیان |
| چکیده مقاله |
| هدف از این پژوهش، بررسی کیفی تأثیر نظام‌مند دوره کارورزی در تقویت و توسعه مهارت‌های زبانی و ادبی دانشجو-معلمان رشته زبان و ادبیات فارسی دانشگاه فرهنگیان بود. این مطالعه با اتخاذ رویکردی کیفی و بهره‌گیری از طرح پژوهش توصیفی-تحلیلی انجام شد. participants مورد مطالعه شامل ۱۲ نفر از دانشجو-معلمان ترم پایانی بودند که به روش نمونه‌گیری هدفمند انتخاب شدند. داده‌ها از طریق مشاهده ساختاریافته کلاس‌های تدریس (به میزان ۳۶ جلسه) و همچنین مصاحبه‌های نیمه ساختاریافته عمیق گردآوری شد. تحلیل داده‌ها با استفاده از روش تحلیل مضمون و با کمک نرم‌افزار MAXQDA نسخه ۲۰۲۰ انجام پذیرفت.یافته‌های پژوهش نشان داد دوره کارورزی منجر به توسعه کیفی چهار حوزه اصلی در دانشجو-معلمان شده است: توسعه شایستگی ارتباطی-بیانی با ارتقای دقت نحوی، انسجام گفتمانی و مهارت کنترل آهنگ کلام؛ تعمیق سواد ادبی و تحلیلی از طریق تقویت قابلیت تفسیر چندلایه و نقد بینامتنی متون؛ توانمندسازی در طراحی راهبردهای آموزشی خلاق مانند ایفای نقش و کارگاه نقد داستان؛ و نهایتاً شکل‌گیری هویت حرفه‌ای معلم-پژوهشگر با گذار از هویت دانشجویی به معلم متخصص و پیوستن به جامعه عمل معلمان فارسی.این مطالعه نتیجه می‌گیرد که دوره کارورزی، با قرار دادن دانشجو-معلمان در بوم‌سیستم واقعی آموزشی، نه تنها به عنوان یک بستر تمرینی، بلکه به عنوان یک محیط یادگیری مساله-محور و بازتابی عمل می‌کند که به صورت کیفی، شایستگی‌های حرفه‌ای آنان را متحول می‌سازد. این یافته‌ها بر ضرورت برنامه‌ریزی برای کیفی‌سازی و تقویت هرچه بیشتر این دوره در curricula دانشگاه فرهنگیان تأکید می‌نماید. |
| کلیدواژه ها |
| کارورزی، مهارت‌های زبانی، مهارت‌های ادبی، دانشجو-معلمان، زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه فرهنگیان. |
| وضعیت: پذیرفته شده |
